Gedichten

Wakker worden uit een diepe slaap
Alles rond mij is wazig
Ik begin te kruipen
Te stappen
Te lopen

Ik hoor vogeltjes fluiten
Zie bloemetjes in de mooiste kleuren
Rood, geel, oranje
zelfs paars

Ik blijf verdergaan
Terwijl de zon brandt in mijn nek
Een briesje wind door mijn haren gaat

Ik begin trager te lopen
Trager, trager en trager
tot ik stap
Ik voel mij niet meer op mijn gemak

Het pad dat ik volgde
werd smaller en korter
gevaren kwamen op mij af
het werd al wat donker

de eerst zo kleurrijke bloemetjes wiegend in de wind
waren nu bruin grijs en zwart getint
de mooie blauwe lucht met een schitterende zon
was verandert in een laken van donkergrijze wolken


Het prachtige landschap
Waar ik zoveel van hield
Niet meer hetzelfde
Het was gewoon vernielt